Categorie: 2016 – Mid-West USA

We worden wakker, Jolanda heeft kut geslapen, ik prima, op een hele vervelende nachtmerrie na. Reden van het slechte slapen is de airco. Die werkt verdraaid effectief en weet het huis binnen no-time van 92 graden Fahrenheit, naar 72 graden te krijgen. Het creëert een overdruk in huis, die, mits je wat ramen op een kier hebt staan, alle warme lucht er letterlijk uitperst en vervangt door koele lucht. Nadeel, is dat als hij aanspringt, dit wel met een “knal” gaat. Ook ik ben er 2 of 3 keer van wakker geschrokken, maar viel daarna weer tevreden in koele lucht in [Lees verder…]

Zoals gezegd, zitten we ruim 4 uur dichterbij onze volgende geplande bestemming, dan initieel was bedacht. Dat heeft alles te maken met de gewijzigde plannen van gisteren. Er is dan ook geen noodzaak om te haasten, dus doen we het voor het eerst lekker rustig aan: kopje koffie op de kamer, Jolanda leest haar boek bijna uit en ik schrijf nog een stukje voor het blog, wat ik later die dag zal posten. Om half 11 gooi ik de sleutel van de kamer in de daarvoor bestemde box en rijden we weg, richting Moab. Wat gaan we met deze tijdswinst [Lees verder…]

Het was een koude, donkere nacht. We zitten hoog in de bergen, in niemandsland, op een camping met ongeveer 10 plekken. Op ons eigen kampvuur na, is er geen enkel vals licht en staar ik vol bewondering naar een hemel gevuld met miljoenen sterren. Als we ’s ochtends de tent weer inpakken, merk ik dat ik wat duizelig ben, wat weer resulteert in misselijkheid. Is het de hoogte? We zitten op ruim 3km hoogte, iets wat voor een Hollander niet heel gebruikelijk is. Hoe dan ook, Jolanda heeft ook dezelfde verschijnselen. Ik meet met mijn telefoon (ja, dat doen ze [Lees verder…]

Tijdens het afbreken van de tent hebben we een enorme ruzie met de haringen. De camping ligt op stenen en rotsen en daarom hebben we de spijkerharingen gebruikt. Net als gisteren, begint het aan het einde van de nacht heel hard te waaien, dus is het fijn dat de tent goed vaststaat, maar die krengen willen met geen mogelijkheid meer loslaten. Uiteindelijk lukt het, maar komen ze er lichtelijk verbogen uit. We verlaten Zion en rijden verder Utah in. Als we bij highway 89 aankomen kunnen we naar links, richting Orderville, of rechts, naar Kanab. We moeten nog een paar [Lees verder…]

’s Nachts word ik wakker omdat ik moet plassen, maar dit keer op een normaal vol luchtbed en dat is fijn. Het is aardedonker op de camping, er is geen elektriciteit dus ook het toiletgebouw is onverlicht. Gewapend met een mini zaklamp baan in me een weg door het donker, de heuvel af, een stukje over de geasfalteerde weg, het toiletgebouw in en weer terug. Ik schijn nog even door de donkere ruimte of ik niet misschien wat ogen zie glimmen, van een beer of zo, maar “helaas”. Om half 7 zijn we alweer klaar wakker. De kraaien maken precies hetzelfde [Lees verder…]

We zijn weer vroeg wakker. Ga ik nog een rondje hardlopen, of rijden we direct weg? We kiezen voor het laatste en zitten om 8 uur in de auto. Ditmaal kruipt ondergetekende achter het stuur en we stellen de TomTom in op een Walmart in San Leandro. Dit zou de Walmart zijn geweest waar ik mijn kampeerspullen had willen laten verzamelen, zodat ik ze alleen maar hoefde op te halen. Helaas bleek op het laatst dit allemaal toch niet mogelijk, omdat mijn credit card en PayPal niet door de autorisatiecheck kwamen. Onhandig, want nu moeten we alles zelf verzamelen. Walmart [Lees verder…]