Categorie: 2017 – Van CA naar CO in 4 weken

Woensdag: We hebben alles uitgezocht: kampeerspullen die we willen doneren en die van ons zijn, dus weer terug naar huis gaan. Zoals gezegd heb ik gisteren een berichtje gestuurd naar de eigenaar van ons AirBNB appartement, met daarin een kleine beschrijving van de spullen die we over hebben en die hij van ons gratis kan overnemen. Tijdens het eten, wat best was binnen te houden, kreeg ik al een bericht terug. We mogen alles bij hen achterlaten, en omdat ze zelf in de “outdoor industry” werken, kunnen ze onze spullen waarschijnlijk makkelijk een goede plek geven. Laten we wel zijn, [Lees verder…]

Maandag: Het is maandag en het was een frisse nacht, maar net zoals een paar dagen geleden, zodra de zon over de berg is en op de tent schijnt, brand je de tent uit. We liggen nog wat weg te doezelen, als er gegil over de camping klinkt: “is anyone a doctor? Call 911! Help!!” We kijken verschrikt onze tent uit en zien dat een groepje meisjes helemaal in paniek is. Bellen is hier vrijwel onmogelijk, want er is geen dekking, maar al snel is er een ranger ter plaatse in een golfkarretje en niet veel later horen we een [Lees verder…]

Zaterdag: Het is aan het begin van de ochtend heel even koud, althans, dat vind ik, maar dat duurt niet lang, want zodra de zon zich over de top van de berg heeft geworsteld, branden we de tent uit. We staan dus op een bergje, pal naast Twin Lakes, aan de voet van de Independance Pass, die je naar Aspen brengt. Zoals we van vorig jaar weten, is dit werkelijk een prachtige bergpas, die je naar 4km hoogte leidt en, als je je niet goed voorbereid, zoals wij vorig jaar, je met je slippers en korte broek in de sneeuw [Lees verder…]

Op het moment van schrijven is het 9 uur ’s avonds, is de zon onder en gooi ik nog een blok hout op het vuur. Ik kijk al een dik uur naar een stel wat vlak voordat de poort werd gesloten, hun boot te water hebben gelaten, maar nadat de hekken gesloten en op slot zijn gedaan, motor pech blijken te hebben. Ze kunnen geen kant meer op, dus probeert de man van het stel met alles wat in z’n macht ligt, de motor te repareren. Gelukkig hadden ze wel peddels bij zich, want anders hadden ze nu rondgedobberd op [Lees verder…]

Na een dag helemaal niets, is het vandaag weer tijd om iets te gaan doen. We hadden gisteren bedacht om eerst naar Kasha Katuwe Tent Rocks Monument te gaan, om daarna door te rijden naar Bandelier National Monument. Deze liggen hemelsbreed nog geen 20 mijl van elkaar vandaan, dus dat lijkt een goed plan. We willen wel op tijd wegrijden, maar ook niet overhaasten, we merkten gisteren al, dat een beetje bijslapen in een werkelijk heerlijk bed, ook geen overbodige luxe is. Dus om 8 uur gaat de wekker en zitten een dik uur later in de Durango, onderweg naar [Lees verder…]

Ik word wakker van de Big Ben, althans, hetzelfde melodietje hebben ze hier in de kerkklok verwerkt en tel daarna het aantal klokslagen, of ik doe in ieder geval een poging. Waren het er nou 9 of 10? Teruggrijpend op m’n geheugen, val ik nog een keer in slaap. Het is heel donker in de slaapkamer, dus ik kan het ook gewoon helemaal fout hebben. Een uur later hoor ik de Big Ben weer en tel er dan 10 en als ik dan naar de WC ga, is daar wel een oase van licht. Ik sta op en zet een [Lees verder…]

Uitslapen… daar waar ik voor deze vakantie dit onder de noemer “om 11 uur rustig eens opstaan” vond vallen, heeft dit deze vakantie een andere definitie. Toegegeven, vandaag was het Jolanda die om 8 uur vond dat het wel eens tijd was, ik had nog wel even kunnen blijven liggen. Nou was zij gisteren ook wel een uurtje of 2 eerder gaan slapen, terwijl ik nog aan het schrijven was. Maar goed, het is dus 8 uur, er is koffie op de kamer en bij de receptie van het Rodeway Inn motel, kunnen we zelf wafels maken. Dit doen we [Lees verder…]

Wat hebben we nou besloten tijdens het eten gisteravond? De oplettende volgers van Instagram weten het natuurlijk allang. De keuze was: A. De Carlsbad grotten en 2. Guadalupe Mountain beklimmen. De vraag die de doorslag gaf was: “kunnen we ons een hele dag vermaken in ‘Carlsbad Caverns National Park’?” Mwah, een dagdeel, dat wel, denken we, maar een hele dag? Dan opper ik optie 2. Daar kunnen we morgen de hele dag zoet mee zijn, het zit ook op nog een uur rijden en er zit een camping aan de voet van de berg, waar we onze tent op kunnen [Lees verder…]

Zoals gezegd kent Arizona geen winter- of zomertijd, maar omdat het een stuk oostelijker ligt dat LA, of San Francisco of alle andere plekken in Californië waar we tot nu toe zijn geweest, is het er een stuk eerder donker, maar daarmee dus ook een stuk eerder licht. We liggen in onze tent in Chiwawa en zijn om half 7 wakker, zo ook onze buren, die hoor ik al een tijdje brommen. Ik heb nog niet zoveel zin om op te staan, maar Jolanda is er al uit en niet veel later doe ik toch maar hetzelfde. Dit keer gewoon [Lees verder…]

Gisteravond hadden we afgesproken om ‘s ochtends gewoon de boel snel in te pakken en dus af te wijken van onze ochtend routine. Want, als je beneden bent, aan de voet van Mount Lemmon, en dus aan de rand van de stad Tucson, heb je talloze diners waar we kunnen ontbijten en koffiedrinken. Om half 8 schrik ik wakker, ik droomde dat ik de koelbox niet in de bear locker (sorry, eekhoornkluis) had gezet, maar die droom was zo levendig dat ik uit een reactie opsta, m’n telefoon grijp om te kijken hoe laat het is (half 8) en sta [Lees verder…]