Een prima dagbesteding, echter dient er ook gewoon 8 en half uur gewerkt te worden, wat overigens altijd wel meer is dan dat. Maar wees niet bevreesd, na het werk halen we de verloren tijd gewoon in.
Zondag begon eigenlijk heel rustig. Rond 11 uur ’s ochtends werd de eerste van ons gezelschap een beetje wakker, althans, dat was het eerste WhatsApp berichtje wat ik ontving op mijn telefoon. Het was De Vries die er klaar mee was om in bed te blijven liggen.
Langzaam kwam iedereen tot leven en besloten we om rond 12 uur af te spreken in de lobby van ons hotel, om ergens wat te gaan ontbijten.
Zo gezegd zo gedaan, en belandden we op een terras van een koffietentje waar Akse vooral goede herinneringen aan had de vorige keer dat hij hier was.
Hij bestelde een cappuccino…
Wij twijfelden… en bestelden een biertje.
Nadat we de smaak te pakken hadden en nog een aantal biertjes hadden weggetikt, kwam Nishant aan. Nishant is een van de team leiders hier, maar ook een goede vriend. Hij heeft jaren geleden voor lange tijd in Nederland gewerkt.
We besloten om naar downtown Mumbai te gaan en regelden voor 2500 roepees (30 euro?) via ons hotel een taxi, die 8 uur lang tot onze beschikking stond. Nadat we wederom nog enkele biertjes hadden gekocht voor de reis in de auto (duurt ongeveer 1,5 uur vanaf ons hotel), kwam we aan bij de Gateway of India en het Taj Mahal hotel. Onderweg was Pedo voornamelijk verbouwereerd over deze situaties: mannen (met helm) die hun complete gezin, of alleen hun kind (allemaal zonder helm) vervoeren per motor over de snelweg.
Eenmaal aangekomen was het er stervens druk, en gelukkig had iedereen hetzelfde idee… “Mooi… 1 foto maken en daarna met piepende bandjes hier weer weg…”
Ok, het werden geen piepende bandjes, maar we liepen allemaal maar wat graag door. Na ongeveer 20 megaballonnen, 4 trompetten, 7 trommels en 3 kinderen (…) aangeboden te hebben gekregen, kwamen we bij een volgende bar aan.
Dat van die kinderen is natuurlijk niet waar… maar ze zijn wel allemaal in grote getale aanwezig. Er was er 1 die mijn hart stal en ik zonder er erg in had een foto van nam.
Tja, dan ben je verkocht. Geheel tegen mijn principes en tegen alle SOS trainingen in, heb ik deze meid toch een klein zakcentje toegestopt toen niemand keek. Het zal gegarandeerd op de grote hoop belanden, of de bodemloze put, wat je wilt… ik hoop, naïef als ik ben, dat ze er zelf iets mee kan doen. Laat me in die waan! 😉
Maar de zondag was nog niet over… na downtown Mumbai gingen we weer uptown en kwamen op het dakterras terecht waar ik twee jaar geleden ook met Nishant en Eric was. Maargoed, om een lang verhaal kort te maken… bier, hapjes, bier, naar een restaurant, eten, bier, totaal klaar met de avond na een 12 hour drinking session, naar hotel en slapen.
Let op, dit was pas de zondag.
Op maandag gingen we na het werk op een andere (en toch zelfde) voet verder. Waarover morgen meer, hoop ik.
PS.
Voor iedereen die denkt dat Top Gear volledig de plank heeft misgeslagen met hun India special vorig jaar, en gehaat wordt in India…: Op vrijwel ELKE bus in India staat deze reclame… “Some say: He was seen riding Indian tiger with Edward Snowden in russian airport, all we know he’s called ‘The Stig’!”
Goedmakertje? Kijkcijfervragertje? Of gewoon razend populair hier…. Alles wat ik weet: ik hou van deze show.
