Weekend

Laten we het eens over het afgelopen weekend hebben.
Een gedeelte van de dag hebben jullie mee kunnen lezen, maar op een gegeven moment bleek de mobile app dermate veel kuren te vertonen, dat updaten niet meer lukte.
Geeft niet, want het hoogtepunt van de zaterdag was toch eigenlijk gewoon de road trip vanaf de boot naar het strand. Het is zo fijn om even de stad uit te zijn en het “platte land” eens bekijken.

Even een stapje terug naar het begin van de dag.
We hadden met onze Indiase vrienden afgesproken dat we voor 08:00u bij de Gateway zouden zijn, echter bleek dat wij in een andere tijdzone leven dan zij, of dat tijd inschatten hier niet een verplicht vak op school is… anyway, wij stonden om 07:50 op de afgesproken plaats en was iedereen “slechts een kwartier van ons vandaan”. Dit betekende in realiteit dat inderdaad 1 van onze collega’s (Vishal) rond half 9 kwam opdagen, precies op het moment dat wij hadden besloten om opzoek te gaan naar koffie.
Ondertussen vond een vogel een gemakkelijk target om te raken:

“Er over 15 minuten zijn” bleek later te betekenen dat verder nog niemand was vertrokken vanuit huis (ruim 1,5 uur rijden van waar wij ons bevonden) en om niet nog verder vertraging op te lopen, mede ingegeven door het feit dat het met de minuut warmer werd, besloten om alvast de boot te pakken. De rest zou met de auto komen.

De boot lag aangemeerd tegen een andere boot, en al snel lag aan onze boot ook weer een andere boot met heel, heel veel mensen die via onze en de andere boot aan wal moesten.
Pas toen de de boot was afgevaren snapten we pas waarom het zo lang enorm lang duurde totdat iedereen van boord was… bleek er nog 1 tegenaan gelegd te zijn.

De tocht bracht ons van de Gateway naar Mandava, een trip van ruim een uur. Raar om halverwege aan beide kanten geen land meer te kunnen zien vanwege de smog, die de afgelopen dagen behoorlijk is toegenomen. Het is een pendeldienst die de hele dag op en neer gaat, de boot in een veilige, maar bedenkelijke staat. Er is weinig tijd voor reparaties, dus gebeurt dat gewoon tijdens het varen door.
Hier wordt hard gewerkt aan het toilet.

Eenmaal aangekomen in de haven van Mandava kon de road trip beginnen. Onze chauffeur voor de dag, Mutu, stond klaar met onze taxi om ons verder te vervoeren naar het badplaatsje Kashid.
Het was een waar feest met bier en iedereen was zeer in hun nopjes… de twee en half uur durende rit kon beginnen.

Het was echt een ervaring om de stad uit te zijn. Het drukke, stinkende en luidruchtige verkeer, maakte plaats voor slechte, soms onverharde wegen, mooie uitzichten en alle mogelijke manieren van transport.

Onderweg kom je (voor ons) opmerkelijke zaken tegen. Zo reden we langs een kilometers lange rij van mensen die een geul aan het graven waren om kabels in de grond weg te werken aan de kant van de weg. Tientallen, zo niet honderden mensen zijn hier als een dolle aan het graven in de bloedhitte en dat is dan dus alsnog goedkoper dan even 2 dagen een grijpwagentje huren. En ja, die hebben ze hier ook gewoon.

Ook hebben ze hier een alternatieve manier gevonden om hun vlees te roken. Ik weet niet hoe effectief het is, maar zij waarschijnlijk ook niet, aangezien ze het zelf hier niet eten, dus het moet dan wel voor de export bedoeld zijn. Bij uw boterhammetje rookvlees, denk dan hier even aan.

Goed, na een enerverend tripje kwamen we wat later aan bij het strand, waar ik in een hangmat plaats kon nemen met een kokosnoot op m’n buik. Een half uurtje later arriveerden ook de rest van onze gastheren, die de hele route per auto hadden afgelegd. Onze Indiase collega’s, Pedro en ik zagen de kans schoon om in het (schone) zeewater een duik te nemen. Het water hier is van een zeer aangename temperatuur.

Na al dit vertier, was het toch echt tijd om eens een plek op te gaan zoeken om wat te gaan eten. De lunch was er bij ingeschoten, maar het was op zich ook nog wel vroeg om te gaan dineren. In het badplaatsje Murud, werd er een hotel gevonden, waar we op een dakterras plaats konden nemen en waar langzaam aan de voorgerechtjes werden aangeboden, om uiteindelijk af te sluiten met de heerlijke curries die dit land heeft te bieden.

De weg terug duurde lang… tergend lang. Het was donker, dus niets te zien om je heen, de wegen zijn erbarmelijk slecht en het verkeer was ook toegenomen, zeg maar gewoon druk. Het duurde, met wat korte tussenstops, bijna 6 uur voordat we terug waren in het hotel. En dat voor een reis waar de verste afstand van ons hotel hemelsbreed 88 km is.
Het was ook eigenlijk de bedoeling om daar een hotel te nemen met z’n allen, echter werd dit door Capgemini verboden. Iets met veiligheid ofzo. Hadden we nog een cursus van…

Onze route.. grofweg.

Het was al met al een geslaagde zaterdag.

Volg ons op: