Dag 5 – Saaie rit, mooi resultaat

Halverwege de nacht word ik wakker omdat ik moet plassen, maar ook omdat ik op de grond lig. Top. Luchtbed lek. Weinig aan te doen, want ik heb alleen een elektrische pomp die op de auto aangesloten moet worden.

Grrrr… er zit niets anders op dan gewoon ff door te bikkelen op de grond. Morgen maar weer ergens een nieuwe kopen.
Buiten dat ongemak hebben we allebei eigenlijk best goed geslapen. We zetten een thermoskan koffie, bakken een eitje voor op brood en beginnen langzaam af te breken. Het afbreken van de tent is zo gepiept, en kon volledig door 1 persoon.
Het is, zoals gebruikelijk, erg heiig ’s ochtends; het is me inmiddels wel duidelijk geworden dat dit heel gebruikelijk is aan de pacific kust. Pas als de zon in kracht wint, dan verdwijnen de wolken, die ’s avonds dan weer tegen een uur of 5 terugkomen. Geen romantische taferelen dus aan het strand, of de wind moet anders staan.
We lopen nog even voor de vorm naar het strand, het is immers pas de 2de keer dat we de stille oceaan zien en de eerste keer dat we heb kunnen aanraken. De eerste keer was toen we naar Panama op cruise waren.
Als we alles ingepakt hebben rijden we weg, richting Yosemite Park. We moeten wel nog een luchtbed kopen, dus zijn we weer gedoemd om naar een Walmart te gaan. Gelukkig lag er één precies op onze route, dus verloren we niet veel tijd. Inmiddels was het alweer een graadje of 35.
Jolanda neemt het grootste gedeelte van deze etappe voor haar rekening. Het is een saai stuk en ik ben een beetje wagenziekt. Ook voor het eerst. Ondanks dat, schrijf ik toch het blog van dag 4 en post hem (leve Verizon).
En dan… opeens is de satelliet radio er mee gekapt. Aangezien we hier verschrikkelijk voor zijn afgezet (commercials roepen 6 maanden voor 50 dollar. Wij betalen 200 voor 4 weken), toch maar Roadside assist gebeld. Het duurt een uurtje en hij moest 3x terugbellen, maar we zijn weer aangesloten.
 Als we in Oakhurst zijn, willen we nog snel broodjes en ijs kopen voor de koelbox kopen voor de komende 2 dagen. Dit is het laatste stadje voordat het de bergen richting Yosemite ingaat. Ik neem het stuur over en krijg het leukste stukje rijden kado:  een slingerweggetje naar boven. De wagenziekte verdwijnt dan ook als sneeuw voor de zon.
Beekje in de zomer, nu rivier

Aan de camping: Beekje in de zomer, nu rivier

De camping waar we de komende twee nachten verblijven ligt in Wawona, een uur rijden van Yosemite Valley, maar wel binnen de grenzen van het park, en met de National Park pas die we van onze buufs hebben meegekregen, komen we gratis binnen (dank, Sandra en Monique!!). Als we ons aanmelden bij de camping, krijgen we alle regels omtrent eten, beren en beerkluizen te horen. Alles waar een geurtje aan zit moet de kluis in. Ook je toilettas, ook de kleding waar je mee gekookt hebt. Gelukkig is de beerkluis groot genoeg voor onze enorme koelbox. Ook het kookstel en een koffertje met andere kook ingrediënten pas er nog bij. Alle campings in, bij en om het park zitten vol. Gelukkig hadden we deze plek in januari al geboekt.

Het is eigenlijk best een mooie camping, ookal zeggen de boekjes dat dit de minste van allemaal is. Toegegeven, op een paar plekjes direct aan het water na, denk ik dat we een van de mooiste hebben: tegen de berg aan, zodat je over alles heen kunt kijken. Ook lijkt het alsof onze directe buren veel verder van ons weg staan als de andere kampeerplaatsen.
Wawona campground 090

Kampeerplaats, de beste van deze camping

Het is 4 uur als we de tent hebben opgezet en gaan nog een stukje lopen. De camping ligt aan een sterk stromend riviertje van smeltwater. Heerlijk om even doorheen  te stappen en af te koelen, zo vindt ook een man die half naakt zo nu en dan een  pannetje water over zich heen giet. Hij heeft groot gelijk.

We draaien al vrij snel om. Het is te laat om nog echt een grote wandeling te maken en een ijskoud biertje en de bbq starten klinkt zeer aantrekkelijk. Ik moet nog wel “even” de bbq als een Ikea pakket inelkaar schroeven. Als dat gedaan is, en Jolanda haar recept voor aardappelsalade heeft gemaakt, gaan de kolen in de hens. Niet veel later liggen eerst de maïskolven in hun eigen blad er op,  gevolgd door 2 ribeye steaks.

Het avondfeestmaal

Het avondfeestmaal

Het is werkelijk een feestmaal! De nog niet uitgebrande kolen gaat de vuurkorf in en daar bovenop wat stukken hout voor het kampvuur.

Op het moment van schrijven, brandt het vuurtje prima. Stukken beter dan gisteren.
Helaas moeten we het met water kapotmaken als we naar bed gaan, maar het is al heel wat dat het branden mag. De droogte is dus blijkbaar nog niet ingeslagen.
Nu de duisternis valt hebben we toch nog een beer gezien. De Grote, hoog aan de hemel.
Hier totaal geen bereik. Dus vandaar de latere post. 
Volg ons op:

Eén antwoord op “Dag 5 – Saaie rit, mooi resultaat”

  1. Sandra

    Sommigen vinden de Walmart echt een leuk en gezellig uitje, zij kunnen er uren rondbrengen. Maar dat zijn volgens mij dezelfde mensen die naar de Ikea in Amerika gaan… Gewoon, omdat dat de Amerikaanse Ikea is… Lol!

Reacties zijn gesloten.