Dag 1: Een dag om snel te vergeten

10 mei 2015
06:45 gaat de wekker voor wat uiteindelijk een erg lange dag bleek te zijn.
17 uur reistijd, staat in de brochures, inclusief overstap. Onze reis start in onze woning, alwaar schoonvader Hans om 07:15 stipt voor de deur staat om ons naar Schiphol te brengen.
Nog even de laatste klusjes als de koelkasten leegmaken, de vuilniszakken wegbrengen, laatste appje naar de buren die op de katten gaan passen en we kunnen op weg.
Lekker rustig op een zondagochtend, dus ruim op tijd op de luchthaven, waar we binnen no-time onze bagage “kwijt” en door de douane heen waren.
Met een kopje koffie en meegebrachte broodjes even wachten totdat we door de security mochten om prima op tijd te vertrekken.
Een vlucht van zo’n 10,5 uur naar Houston Texas, beetje turbulent her en der, met United Airlines. Wel eens eerder met United gevlogen, maar ze zijn echt “afgegleden” naar low-budget maatschappij. Zelfs bij Arkefly kun je nog wel een gratis biertje of glas wijn bij het eten krijgen, maar hier moet je 8 dollar voor een blikje Heineken neertellen.
Sacherijnig ogende stewardessen van allemaal tegen pensioengerechtigde leeftijd, of er overheen.
Maargoed, wel gewone stopcontacten, wat dan weer bijna raar is in deze tijd dat je dat eigenlijk als luxe ziet. Het hielp me wel door de vluchttijd heen, doordat ik niet bang hoefde te zijn dat mijn tablet “out of juice” zou raken.
Netjes op tijd landden we op Houston. En wat te doen? We hebben namelijk ruim 3,5 uur overstaptijd. Nou, dat bleek geen overbodige luxe, want zelfs met een met een vertraagde vlucht van uiteindelijk ruim een uur naar onze eindbestemming Phoenix, werd het bijna nog krap door ellenlange rijen voor border patrol en daarna minstens net zulke lange rijen voor customs. Dat duurde al met al ruim anderhalf uur.
We waren gelukkig al ingecheckt op onze volgende vlucht en het inleveren van de koffers ging daarna wel weer heel snel.
Tijd om snel even een biertje te drinken en een hapje te eten bij “Chili’s”, zou je zeggen… Hier hadden we door de vertraagde vlucht ook wel anderhalf uur voor, echter na een uur wachten hadden we wel al ons tweede biertje voor ons, maar nog niet het door ons bestelde eten. Foutje van de ober, gaf hij zelf toe… Helaas liepen we nu toch wel krap de boarding-time aan en dat terwijl het eten nu toch echt zo goed als klaar was, aldus deze vriendelijke jongen. Daar opeten had bijna geen zin meer, dus kregen we het mee in een doggy-bag… free of charge, dat dan weer wel!
Het weer was in Houston inmiddels wat natter en dreigender geworden en misschien dat we daarom in een file van opstijgende vliegtuigen terecht kwamen.
Uiteindelijk waren we ruim een uur later in Phoenix dan gepland en konden we opzoek naar onze huurauto, waar ik me natuurlijk met een leuk verkooppraatje een Chevrolet Tahoe laat aansmeren, waar ik een Hyundai Santa Fé had gereserveerd.
Al bij de Tahoe aangekomen staat me daar toch een bakbeest van een auto! Ik zag het nog wel zitten, totdat ik de achterbak zag. Jolanda haakte al iets eerder af: te groot.
Toegegeven, voor 2 personen is het niet bepaald nodig om een 8 persoons SUV te huren. Als de achterbak wat groter was geweest en de laatste passagiersbank er niet in had gezeten, dan had ik hem wel meegenomen.
Maar nu toch maar terug gelopen naar de car rental om te downsizen naar de gereserveerde Santa Fé en die is groot zat. Morgen eens in het daglicht echt kijken wat we hebben meegenomen.

Uiteindelijk komen we bijna 24 uur later dan dat we vertrokken zijn uit Utrecht aan bij ons hotel in Scottsdale Arizona, een klein half uurtje van het vliegveld. Nog even 4 biertjes en een zakkie chips gekocht en lekker gaan slapen… hoop ik.
Mark
NB:
Foto’s zullen volgen.
Volg ons op:

2 Antwoorden op “Dag 1: Een dag om snel te vergeten”

  1. Sandrah

    Een Tahoe?! De ultieme slurpbak! Groot gelijk dat je terug bent gegaan, al is het alleen maar voor je portemonnee als je bij het tankstation staat… Lol!

Reacties zijn gesloten.