Dag 12 – Arches

Zoals gezegd, zitten we ruim 4 uur dichterbij onze volgende geplande bestemming, dan initieel was bedacht. Dat heeft alles te maken met de gewijzigde plannen van gisteren. Er is dan ook geen noodzaak om te haasten, dus doen we het voor het eerst lekker rustig aan: kopje koffie op de kamer, Jolanda leest haar boek bijna uit en ik schrijf nog een stukje voor het blog, wat ik later die dag zal posten. Om half 11 gooi ik de sleutel van de kamer in de daarvoor bestemde box en rijden we weg, richting Moab.

Wat gaan we met deze tijdswinst doen? We bediscussiëren de mogelijkheden, maar zijn er al vrij snel uit dat we direct doorrijden naar Arches. De weersvoorspellingen zeggen ons dat het vandaag bewolkt over Moab zal zijn, wat jammer is voor de foto’s (de rode zandstenen komen zoveel beter tot hun recht in de zon), maar prettiger is om te hiken.  Het is “gewoon” nog 35 graden, maar morgen en overmorgen stijgt het kwik weer naar de 40.

Eenmaal in Arches aangekomen, rijden we eerst naar de Windows en de Double Arch. Een simpel stukje lopen om er in te komen en aan de temperatuur te wennen. De zon schijnt op dat moment nog volop, dus het is warm. We lopen via de Primitive Trail, achter de North en South Window langs, terug naar de parkeerplaats. Er zijn inmiddels dikke wolken voor de zon geschoven en ik denk: dit is onze kans om de Delicate Arch Trail te lopen en ik krijg Jolanda er van overtuigd om dit te doen.

De Delicate Arch Trail is niet bijzonder lang, nog geen 5km in totaal, heen en terug. Ook de stijging van 150 meter, schrikt ons op papier niet meer af, want we zijn de afgelopen weken een stuk hoger gekomen. Wat een heel grote factor op deze trail is, is de warmte. Je moet omhoog lopen, over een enorme muur van rood gekleurde slick rock, die de warmte van de zon, die er normaal gesproken vol opstaat, maar wat graag vasthoudt en uitstoot. Er is nauwelijks tot geen mogelijkheid voor schaduw of afkoeling.

Als we rond half 5 geparkeerd zijn, onze waterzakken hebben gevuld en onze wandelschoenen hebben aangetrokken, blijkt toch opeens de zon weer te schijnen. Na 100 meter zeg ik: “we kunnen dit ook morgenavond doen, na 7’en,” maar ik weet ook wel dat nu we hier eenmaal lopen, we doorgaan ook.

 

Het is een behoorlijke opgave, want het is bloedheet. 35 graden in de schaduw, maar we lopen nu vol in de zon. Ik hoor nog in mijn achterhoofd onze buufs hun ervaring vertellen, volgens mij in soortgelijke omstandigheden. Hebben we geluisterd naar de verhalen? Ja nou en of… maar hebben we er ook naar gehandeld? Blijkbaar niet, anders hadden we hier niet gelopen.

Als je 10 minuten onderweg bent, sta je aan de voet van het slick rock, waar je naar boven moet. Je ziet de mensen, als mieren, naar boven zwoegen, enigszins jaloers, omdat zij al zover zijn en wij nog moeten beginnen. We hadden ook nog eens de pech dat we tussen 2 bussen vol tieners rondlopen, die op schoolreisje zijn. Dat betekent dat elk spaarzaam plekje schaduw ook gelijk is ingepikt.

We houden vol, maar wel met meer pauzes dan gebruikelijk. Ik drink dan ook tijdens deze hike mijn hele waterzak van 2 liter leeg. Boven aangekomen, heb je wel een fantastisch uitzicht op Delicate Arch, het symbool van de staat Utah. Op elk nummerbord van auto’s hier, staat deze Arch afgebeeld. We hadden hier nog graag een half uurtje (of langer) gezeten, maar dan wel in de schaduw, want de warmte van het steen voel je door je schoenen en het is oncomfortabel warm. Helaas zijn de 2 schoolbussen inmiddels ook boven. Geen plek dus, en ook geen zin om ons hier tussen te wurmen.

De afdaling is prettig makkelijk. Het is allemaal niet te steil en zolang het steen niet nat of zanderig is, heeft het prima grip. Ook kunnen we meer genieten van het uitzicht op onze weg terug. Twee uur later, nadat we zijn gestart met lopen, staan we dan ook bij onze auto en rijden we naar ons gehuurde appartementje.

Het is wederom een mooi, ruim appartement, de bovenste helft van een huis, met onze eigen veranda en twee fietsen, en een whirlpool en bbq die we moeten delen met de eventuele huurders van de kelder hier beneden, of het tuinhuisje en ligt midden in het plaatsje Moab. Helaas heeft ons gedeelte van het appartement geen wasmachine en zullen we dus morgen of overmorgen hier tegenover de was moeten doen in een wasserette. Eten doen we bij een BBQ restaurant… ik had zin in Ribs. Dit zit op een kleine 10 minuutjes fietsen en laten we nou net fietsen tot onze beschikking hebben!

Na het eten, drinken we nog een drankje op onze eigen Porch, schrijf ik alvast een stukje blog wat ik later morgen zal gaan plaatsen en duiken ons bed in.