Donderdag:
We zijn weer terug in de beschaafde wereld met internet en kleuren televisies, dus het is de hoogste tijd voor een update over ons wel en wee van de afgelopen twee dagen.
Even ter introductie: het moment van schrijven is vrijdagavond, zo rond een uur of 6. We komen net terug van de Grand Canyon Noord Rim, waarover later meer, en zitten nu met een biertje en een zakje chips bij te komen van een bewogen (?) dag.
We gaan eerst terug in de tijd naar donderdag. De dag dat we uit Mexican Hat vertrokken, richting Jacob Lake, wat nog een klein uurtje rijden van de Noord Rim ligt.
Er was geen ontbijt in het motel, dus na een snel broodje vertrekken eerst richting Page, met wat belooft een mooie dag te worden (althans, in Mexican Hat…).
Na een aantal mijl rijden, komen we langs Monument Valley. Volgens ons boekje absoluut de moeite waard! Zoals ze zeggen: “Valley of the Gods is leuk, maar Monument Valley is indrukwekkender”. Tja… hoe meningen kunnen verschillen.
Monument Valley (MV) is een stuk woestijn waar grote rotspartijen en/of bergen vanuit het niets uit de grond springen. Je hebt “buttes” en “mesa’s”. Waar “buttes” hoger zijn dat ze breed zijn en “mesa’s” breder zijn dan hoog. Dit heb je in Valley of the Gods (VotG) ook, al heb ik het idee dat er meer “buttes” in VotG zijn dan in MV. En laat ik nou net de buttes vaak indrukwekkender vinden.
Je rijdt in je eigen auto langs alle buttes en mesa’s en in veel van deze stenen kun je met een creatief oog iets herkennen. Voor de niet-zo-creatievelingen is er een “self-guided-tour” waarin staat wat je zou moeten herkennen in welk gesteente. Dit varieert van vrouwen in een badkuip, tot olifanten en nonnen die kinderen terecht wijzen tot kamelen.
Erg leuk, en soms kan ik het inderdaad ook zien, maar dat hangt heel erg af vanuit welke hoek je het bekijkt.
Dan nu naar de conclusie in de vergelijking met VotG.
VotG is gratis, erg rustig en niet zo toeristisch.
MV kost 20USD om binnen te komen, is loei druk met allerlei gekken die denken met hun laag-bij-de-grondse cabrio dit klusje wel even te kunnen klaren en op elk uitkijkpunt staat er een kraampje met Indianen die hun handgemaakte schelpenkettinkjes willen verkopen…
Verder is de weg van MV eigenlijk veel slechter dan VotG, maar is de weg van VotG voor het gevoel veel meer off-road, vanwege de hoge heuvels en dalen die je over- en doorheen moet.
“Do the math” en raad welke ik leuker vond.
Hierna gingen we door naar Page, waar we in de eerste week ook al even doorheen reden. Hier deden we nog even snel inkopen voor de komende dagen, aangezien in Jacob Lake buiten een benzinepomp er niets te vinden zal zijn. Ook had ik de handdoek in de ring
willen gooien voor wat betreft T-Mobile en nog snel een Verizon sim-kaart op de kop te tikken. Helaas, geen succes en daarom ook geen updates de afgelopen dagen.
Eenmaal in Jacob Lake aangekomen was het al een uur of 5 en na een uurtje wandelen in het bos, besloten we vroeg te gaan eten en daarna naar onze motel kamer te gaan.
Het moet gezegd worden, het is een prachtige omgeving, met het motel en diverse type cabins midden in het bos. We eten nog wat aan de bar van de diner, sluiten af met de door onze buren aanbevolen warme apple pie (met softijs) en een biertje.
In onze motelkamer spelen we nog een kaartspelletje en kijken nog een film op de tablet. TV’s en internet kennen ze hier niet. Jolanda valt halverwege de film in slaap (9 uur) en ik besluit na de film de lichten uit te doen en haar te achtervolgen in dromenland (10 uur).
Vrijdag:
Ondank dat we voor ons doen (en vooral voor mijn doen) vroeg sliepen, hielden we ons toch braaf aan ons schema van wakker worden en opstaan. Dat betekent dat Jo net iets voor de wekker (half 8) wakker wordt en opstaat en ik nog heel even blijf liggen, omdat ik nou eenmaal wat langer tijd nodig heb om te kunnen bewegen ’s ochtends.
We ontbijten weer in diner van het motel en vertrekken dan richting de Noord Rim. Het was toen nog een prachtige ochtend met blauwe luchten en veel zon.
Eenmaal bij de Noord Rim aangekomen was het in ieder geval nog droog, dus besloten snel te beginnen aan een wandeling die we hadden uitgekozen: de “Uncle Jim trail”.
Nou mag gezegd worden dan Uncle Jim een lul is voor het maken van deze trail. Je loopt door een bos en ziet nauwelijks iets van de Grand Canyon, daar waarvoor iedereen toch naar de Noord Rim komt, zou je zeggen…
Toen we bijna halverwege waren, begon het gedonder weer… en dan heb ik het over het letterlijke gedonder, waar de nodige lichtflitsen aan toegevoegd kunnen worden. Het onweer kwam weer dermate dichtbij dat toen we eenmaal bij het enige uitzichtpunt over de Canyon waren, we midden in de onweerswolk zaten. Je zag bijna geen hand voor ogen vanwege de “mist”, maar je wilde eigenlijk ook zo snel mogelijk daar weg, omdat het onweer gewoonweg te dicht bij je zat.
Als je om je heen kijkt, zie je talloze bomen die doorkliefd en afgebrand om de grond liggen, een teken dat de bliksem hier met grote regelmaat inslaat.
Binnen no-time hadden we de route waar 3 uur voor staat, in nog geen anderhalf uur afgelegd (een kleine 9km). Toen we weer in de buurt van de auto kwamen, was echter de regen alweer opgehouden en het onweer overgewaaid, dus besloten we nog een stukje van de Kaibab trail te doen. De route gaat naar beneden de Canyon in en komt uiteindelijk uit op de Bright Angel Trail waarvan we een stuk op de South Rim hebben gelopen.
Toen we bij het eerste uitzichtpunt kwamen, en wij al meer dan 10km in de benen hadden, besloten we met wederom gerommel in de lucht niet verder te gaan en de weg weer naar boven in te zetten.
Een goede keus, waarschijnlijk, want bijna boven aangekomen, begon opeens de winter. De winter die daarna niet meer ophield totdat we weer terug in Jacob Lake waren. We kwamen terecht in zowat een echte sneeuwstorm.
De temperatuur daalde naar onder nul en de bossen en wegen hadden er geen enkel probleem mee om de sneeuw te laten liggen.
We hebben nog enkele aanbevolen uitkijkpunten geprobeerd. Soms zaten we precies tussen 2 wolken en sneeuwbuien in en kon je zowaar nog wat zien van het uitzicht, maar nog geen 10 minuten later kon je alweer geen 50 meter vooruit kijken door de wolk waar je middenin zat.
Eenmaal terug bij het Visitors Center hadden we door de kou sterk behoefte aan iets warms. Gelukkig heb je daar een “saloon” die precies aan onze wens gehoor kon bieden en nam Jolanda een cappuccino en ik een koffie… nouja, ik heb hem “Irish” laten maken.
Precies toen begon de sneeuw nog veel harder te vallen en kwamen we in een Harry Potter achtig landschap terecht, wat prachtig is om te zien, maar wel verschrikkelijk koud.
Nou komt de ultieme vraag: wat vonden we mooier, de Noord of Zuid Rim van de Grand Canyon?
Lastige vraag, want ze verschillen nogal van elkaar.
De Zuid Rim is véél toeristischer, dus drukker (minpunt), maar heeft prachtige wandelingen langs de diepe kliffen (pluspunt).
Het uitzicht vanaf de Noord Rim (voor wat wij er van hebben kunnen zien…) is grilliger en naar mijn mening indrukwekkender (pluspunt). Je hebt echter weinig keuze in diverse wandelroutes waar je ook de Canyon kan zien (minpunt). Wel vind ik het park mooier gelegen in een bosrijke omgeving (pluspunt).
Plussend en minnend zou ik persoonlijk de Noord-Rim nog graag een nieuwe kans geven met mooier weer. Dat wil trouwens niet zeggen dat het weer wat we vandaag hadden misschien niet nog memorabeler was dan een “standaard” zonnetje. Het heeft in ieder geval voor mooie plaatjes gezorgd!
Morgen (en als jullie dit lezen zijn we er al, anders had ik het niet kunnen posten), gaan we naar Overton, Nevada. Op naar het warme weer, want daar gaan we wel van uit! Nog 6 dagen en we moeten alweer naar huis. Man, wat gaat dat snel. Volgende keer hebben we echt 4 weken nodig (en wat mooier weer).
Volg ons op:
Nou hebben wij ook de nodige regen, onweer, hagel, sneeuw en ijzel gehad tijdens vakanties in september (gelukkig verspreid over verschillende vakanties!), maar ik weet nu wel heel zeker dat ik never nooit niet in deze periode ga! Wel spectaculair om de Grand Canyon in de sneeuw te zien.
En ja, de indianen daar weten van prijzen. Waar is de tijd gebleven dat je voor 5 USD Monument Valley in kon rijden….
Man man wat een weer, voordeel is wel dat alles wat nu valt niet in onze vakantie valt 😉 Sneeuw levert wel weer mooie plaatjes op!