Op het moment van schrijven zitten we alweer in het vliegtuig vanuit Las Vegas naar Chicago. Het is een cliché, maar wat zijn de ruim twee en halve week verschrikkelijk snel gegaan.
Een mooi detail van deze vlucht is de kleine resumé van de afgelopen weken die we voorgeschoteld krijgen. Van 10km hoogte vliegen we nog één keer over Zion, Bryce en Arches, om vervolgens over de Rocky Mountains en Denver de weg naar onze tussenstop voort te zetten.
De afgelopen dagen hebben we eindelijk echt goed kunnen genieten van het weer. Maandagochtend vertrokken we vanuit Pahrump naar Death Valley. Hier maakte we kennis met echte hitte, waar het kwik de 110F (ca 40C) op een haar na raakte. Opvallend genoeg is dat nog niet eens zo verschrikkelijk heet voor deze woestijn, voor het einde van de week worden er temperaturen van tegen de 50 graden C voorspeld.
Death Valley is meer dan alleen een hele hete woestijn. Het is een zeer gevarieerd landschap, van van Canyons zomaar over kan gaan naar zand duinen en van uitgestrekte zoutvlaktes naar kleurrijke bergen met dito rotspartijen. Hiken wordt met bordjes ten zeerste afgeraden, maar er zijn wel enkele hiking trails voor de mensen die dit advies graag in de wind slaan.
Wij besloten toch een stukje te wandelen tussen enkele kloven.
Het waaide behoorlijk, wat meer weg had van een föhn en heel soms een raar koel brie
sje. Hierdoor lijkt het alsof je niet eens zo gek veel zweet, maar als je een tijdje in deze omgeving hebt rondgereden en gewandeld, dan staan de zoutkristallen op je voorhoofd.
sje. Hierdoor lijkt het alsof je niet eens zo gek veel zweet, maar als je een tijdje in deze omgeving hebt rondgereden en gewandeld, dan staan de zoutkristallen op je voorhoofd.
Halverwege de middag zette we koers richting Las Vegas, nadat we bij “Badwater” op het laagste punt van de VS zijn geweest (ca 80m onder zee niveau, als ik het niet verkeerd heb).
De naam “Badwater” is te danken aan het zoute water wat op dit diepste punt naar boven komt. Er leven hier dan ook voornamelijk organismen die normaal in de zee te vinden zijn. De naam van degene is me ontschoten, maar al rondtrekkend met paarden en zoekend naar drinkwater in de verzengende hitte, kwam iemand aan op deze plek. In de logboeken werd dit beschrijven als “this is bad water” (slecht water), maar was de “spatie” verdwenen.
Als je bij Las Vegas aankomt, kom je terecht in een stad waar voornamelijk de bouwwerken van de vele hotels het uitzicht domineren. Wij zaten in het New York New York hotel, waar een vrijheidsbeeld op schaal voor “de deur” staat en de hotel torens een aantal van de bekende wolkenkrabbers van New York uitbeelden. Zo is er ook het hotel “Paris” met de Arc de Triomph en Eifel toren, het hotel “Excalibur” in de vorm van een kasteel, of het “Luxor” wat een reusachtige piramide is met een Sphinx voor de deur.
Hotels gaan vrijwel naadloos in elkaar over door middel van een loopbrug of loopband en het is ook heel gewoon om alle hotels in te lopen, ook al overnacht je er niet. Je komt echter vrijwel altijd direct bij het casino, waar je je duur verdiende geld mag gaan wegbrengen bij de tienduizenden gokkasten die je tegenkomt. Het was voor ons niet zo heel moeilijk om hier vandaan te blijven, alles in Vegas is immers al duur genoeg.
Hotel New York-New York
Vegas is een stad w
aar het heel normaal is om met drank open en bloot op straat te lopen, dit geheel tegen de gewoonte en wetten van de rest van de VS in. Velen lopen met meters hoge Margharita “glazen” of liter blikken bier over de “Strip” van het ene naar het andere hotel. In Vegas doe je namelijk maar 2 dingen: gokken en zuipen. Hoe meer je zuipt, hoe onvoorzichtiger je wordt met gokken en daar spelen alle hotels slim op in door de uitgebreide “Happy Hours” en coupons voor je tweede drankje gratis.
aar het heel normaal is om met drank open en bloot op straat te lopen, dit geheel tegen de gewoonte en wetten van de rest van de VS in. Velen lopen met meters hoge Margharita “glazen” of liter blikken bier over de “Strip” van het ene naar het andere hotel. In Vegas doe je namelijk maar 2 dingen: gokken en zuipen. Hoe meer je zuipt, hoe onvoorzichtiger je wordt met gokken en daar spelen alle hotels slim op in door de uitgebreide “Happy Hours” en coupons voor je tweede drankje gratis.Als je zoals wij niet zo van gokken houdt, is het observeren van de mensen een aangename bezigheid. Van alles loopt er rond, mooie maar ook hele lelijke mensen, veloverbeen, tot formaatje Jabba de Hutt, stomdronken en/of bedelend naar geld, waar ik zomaar gemakshalve even aanneem dat elk kwartje wat je geeft weer in een gleuf gestopt wordt in de hoop een jackpot te winnen (en dat ze op die manier ook al hun geld zijn kwijtgeraakt).
Verder kun je nog naar een van de vele shows, zo zijn wij op onze laatste avond naar de bekende buikspreker en poppenspeler “Jeff Dunham” geweest.
Las Vegas is verder voornamelijk een stad van gebakken lucht, zonder echte historie. Meer dan het op en neer lopen van de Strip, is er dan ook niet te doen of zien. Het is absoluut leuk om meegemaakt te hebben, maar na 2 dagen zijn we er dan ook niet rouwig om er te vertrekken. Geef mij maar het echte New York, in plaats van het nagemaakte New York van ons hotel.
Vanochtend ging om kwart over 7 de wekker en zaten we om 8 uur in onze auto. De koelbox met nog enkele biertjes en frisdranken aan inhoud hebben we met pijn in het hart moeten achterlaten in onze hotelkamer. We hebben veel plezier gehad van de koelbox en het was zijn 35 dollar meer dan waard en heeft zichzelf dubbel en dwars terugverdiend. Met een vrijwel lege tank leveren we de huurauto in en nemen we de shuttlebus naar de terminal.
Onze roadtrip is tot een einde gekomen en we hebben 3040 mijl (ca 4900km) gereden van Phoenix naar Las Vegas. Ondanks het wisselende en vaak onstuimige weer hebben we een geweldige vakantie gehad en smaakt dit naar meer.
De vrijheid van je eigen auto waarmee je alle touringcars volgepakt met vervelende touristen, voorbij rijdt, is heerlijk.
We geven graag een vervolg aan deze vakantie. Tijd zal het leren wanneer dat zal zijn.
Hiermee sluit ik dan ook dit blog af en dank een ieder voor het lezen en vooral Sandra en Monique (onze buufjes) voor het helpen deze vakantie samenstellen hiervan (en het reageren op onze posts ;-))
Wellicht tot een volgende road trip!
Volg ons op:
