Dag 6, 7 en 8

Ik besef me dat ik alweer een tijd niks van me heb laten horen, waarvoor excuus. Reden daarvoor is dat we in Miami Beach zijn en we hier al vele malen hebben vertoefd. Hoewel dat heel decadent kan klinken, is dit gek genoeg niet onze meest favoriete bestemming. Hoewel het erg leuk is om met 30 graden op Lincoln Road, Ocean Drive of aan het strand naar mensen te kijken, is het met 16 graden, veel te dure bars en restaurants gewoonweg minder. Je moet hier ook eigenlijk niet in het weekend zitten, tenzij je je in het nachtleven met night- en stripclubs wilt storten. Veel te druk, prijzen nog hoger dan normaal… maar ja, het kwam nu eenmaal zo uit.

We vertrokken zaterdagochtend vanuit ons afgelegen hotel bij Vero “Beach” (zeer misleidend, beach was minstens 30 minuten rijden van ons hotel), om verder de A1A naar het zuiden af te rijden. Terwijl half de VS op apegapen ligt vanwege “Snowzilla”, de hevigste sneeuwstorm ooit, schijnt bij ons de zon alweer en waait de harde, stormachtige wind, de lucht schoon.

IMG_3017

Omkeren dan maar?

Jolanda had een leuk state park op de kaart gespot, Jonathan Dickinson State Park, waar je kan wandelen, kajaks huren, zwemmen, noem maar op. Aangezien we rond 5 uur afgesproken hadden met onze AirBNB/appartement verhuurder, leek dit een mooie tussenstop. Waar we echter even geen rekening mee hadden gehouden, en hoe konden we dat ook, was dat er, zoals in een eerder blog vermeld, nogal wat regen was gevallen de dag ervoor. We hebben het echt geprobeerd en we schuwen echt niet een natte voet of twee, maar uiteindelijk gooiden we de spreekwoordelijke handdoek in de ring voor het wandelen. Elke afslag die we namen kwamen we plassen water tegen. Je probeert het dan nog, maar als je uiteindelijk tot aan je enkels in het water staat, met geen zicht op verbetering, dan haken ook wij uiteindelijk af. Jammer, want volgens recensies was dit park echt wel de moeite waard.

We besluiten dan maar onze weg te vervolgen naar Miami Beach en ontmoeten onze verhuurder vlak voor ons appartement. Na een snelle rondleiding, zijn we wederom zeer tevreden met wat AirBNB voor ons heeft kunnen regelen. Het is een niet al te groot appartementje, met zitkamer/keuken en een losse slaapkamer en badkamer, voor een prijs lager dan een gemiddeld hotel. Toegegeven, we moeten dit keer wel WC papier en koffie bijkopen, maar verder geen klagen. De locatie is ook perfect, op 15th street, tussen de toeristenval Española Way en Lincoln Road.

20160124_122801Nadat we de auto hadden uitgeladen, moesten we wel “even” opzoek naar een plek waar we onze auto voor 3 dagen konden stallen. En dat bleek niet zo simpel. De parkeergarage die onze verhuurder had aanbevolen was vol, een volgende mochten we wel parkeren, maar zouden we elke 2 uur dat we daar zouden staan 20dollar betalen: no way! Als we uiteindelijk een parkeergarage vinden waar het 30 dollar per 24uur kost, parkeren we onze Sante Fé daar. 30 dollar vind ik nog steeds teveel, omdat ik weet dat het voor 20 kan, maar zijn prijzen die je kunt vergelijken met een dagje parkeren aan de rand van Amsterdam, dus zo erg is het ook weer niet.

Opgelucht dat we onze auto hebben kunnen parkeren, drinken we een biertje, of 3,  (ik Guinness) bij Finnegan’s op Lincoln Road en eten heel erg lekker bij een Peruviaans restaurant op Washington Ave. Ik moest nog even navragen bij mijn collega/partner Pedro wat er ook alweer in een Caipirinha moet… cinshasa, casjisa… het bleek Cachaça te zijn en namen dit als toetje. Terwijl Jolanda naar bed gaat, denk ik stoer nog even op te kunnen blijven en val met m’n gezicht in de bank in slaap.

Dag 7 – de dag van de American Football finals.

IMG_3049 We zijn rond half 10 wakker en ik zet een pot koffie. Shit… geen suiker in huis… ook al niet. Niet dat ik dat gebruik, maar Jolanda het liefst wel. We doen verder rustig aan, want het weer is nog steeds fris, ondanks de stralend blauwe hemel en omdat ik om 3 uur de finale wedstrijd tussen de Denver Broncos en de New England Patriots wil zien. We ontbijten/brunchen uiteindelijk op het terras van een Cubaans restaurant en lopen daarna vanaf daar helemaal het strand af, naar de uitgang van de haven, waar minstens 5 cruiseschepen liggen te wachten om later die avond weer het ruime sop te kiezen. Het is uiteindelijk best lekker op het strand, maar het waait nog altijd aanzienlijk. Als we rond half 3 weer terug naar het noorden lopen, is het zoeken naar een goede plek om de wedstrijd te kijken. We komen uiteindelijk uit bij een Ierse pub, waar het gezellig druk is met Football kijkende mensen, en vinden een tafeltje met zo ongeveer een privé televisie.

De Broncos winnen, dus groot feest (bij mij althans), we nemen nog een drankje in de pub en lopen vervolgens langs een döner kebap tent en halen nog een Turkse Pizza, die we “thuis” opeten voordat we inslaap vallen.

Dag 8

Dit moest en zou onze stranddag worden. Al onze weer apps gaven dit immers aan… 22 graden, weinig wind en overwegend zonnig. Toen we om kwart over 9 wakker werden, was het nog bewolkt, maar dat geeft niet, de zon zou uiteindelijk in kracht winnen en alle bewolking wegblazen!

Om half 11 ga ik broodjes halen. Erg koud vind ik het niet, maar er lijkt nog geen gat in het wolkendek te komen, echter, de weer app op de telefoon blijft voet bij stuk houden: vanaf 12 uur overwegend zonnig.

Ook om 12 uur nog weinig blauws aan de hemel en lopen we maar vol goede moed naar het strand in de hoop dat het daardoor vanzelf beter gaat worden. Ook nu blijft de weer app op m’n telefoon erbij zweren dat het perfect strandweer gaat worden… maar wel over een uur. Langzaam beginnen we het vertrouwen in deze app te verliezen. De lucht is nog altijd grijs als een bejaarde zeeman en hier lijkt geen eind aan te komen.

Na een stukje gefietst te hebben, staan we voor een keuze: gewoon al het weer negeren en op het strand gaan zitten, zon of geen zon, of de auto uit zijn garage halen en naar de Dolphin Mall (=grootste shopping mall in de buurt) te rijden. We kiezen het laatste, om nog even wat laatste inkopen te doen en daarna weer terug te keren op Miami Beach. En dan zijn we precies op de plaats waar ik nu dit blog aan het schrijven ben. Tussen een snackje in een pub en het avondeten in. Morgen vertrekken we weer en moeten we nog kiezen waar we gaan overnachten. Het zal ergens aan de “Gulf coast” zijn, het westen van Florida. De weer-app geeft aan dat het geweldig weer gaat worden… Tja…

IMG_3044

 

Volg ons op:

2 Antwoorden op “Dag 6, 7 en 8”

    • Mark Bericht auteur

      Valt wel mee hoor. We wisten toen we boekten dat het wel eens slecht kon worden.
      Vandaag nog een dag stralende zon en daarna waarschijnlijk weer een hoop onweer. Dat krijg je als je in een El Niño jaar naar Florida gaat.

Reacties zijn gesloten.