Dag 9 – Canyon Lands en Dead Horse State Park

Zoals gezegd wilden we zonder veel af te raffelen, tijd overhouden om terug te keren naar Arches, om daar 1 of meerdere wandelingen te doen.

Daarom vertrokken we weer braaf op tijd vanuit ons hotel, waar we heerlijk geslapen hebben op tot nu toe het beste bed deze vakantie. Wel eerst even ontbijten, waar we onder andere onze eigen wafels konden bakken. Ook een aangename afwisseling op het standaard kaasomelet-met-toast-en-worstjes-ontbijt.

Op de planning stonden Canyon Lands, Dead Horse State Park en dus weer Arches. Als je vanuit Moab naar Canyon Lands rijdt, kom je langs Arches. We konden dus kiezen waar we de dag zouden beginnen, maar de enorme rij auto’s en campers bij de poort deed ons besluiten hier later op de dag terug te komen.

Eerst Canyon Lands dus. Misschien dat we inmiddels wat verwend zijn met alles wat we de afgelopen dagen gezien hebben, maar echt heel spannend vond ik het niet. Wel een leuk wandeltochtje langs een krater gemaakt. We beginnen te merken dat onze wandelconditie op nivo begint te komen, want voor een stuk klimmen en dalen draaien we onze hand niet meer om, zelfs niet op hoogte.

Wat ons nog wel leuk had geleken, maar ik onze huurauto (en mijn eigen risico) niet aan wilde doen, was de “Schäfer trail”. Een off-road route die je de Canyons instuurt. Dit moet je dan eigenlijk ook doen met een daarvoor speciaal gehuurde 4×4 auto.

Gelukkig kon Dead Horse ons wel weer bekoren met adembenemende uitzichten. In dit park is de wereldberoemde slotscene uit Thelma & Louise opgenomen, waar ze met de auto van een klif afrijden.

Rond 4 uur waren we terug in Arches en we hadden besloten om de “double 0 arch trail” te volgen naar een van de vele bogen in het park, in de vorm van een 8 op de kop, en als we zin hadden de hike te verlengen, dan konden we het uitbreiden met echt een pittig stukje “off the beaten path”.

We waren nog maar een mijl van de arch vandaan, toen het lichte gerommel in de lucht, waarvan ik dacht dat het een vliegtuig was, toch wel ernstig op onweer begon te lijken. Niet veel later werd dat bevestigd door de gitzwarte lucht met vele onheilspellende lichtflitsen. Aangezien je op 2500meter hoogte zit en je tussen smalle hoge rotsen aan het lopen bent, is niet alleen het onweer zelf een gevaar, maar ook de mogelijkheid tot “flash floods” door de regenval. Dus besloten we maar rechtsomkeer te maken en zonder het einddoel te hebben bereikt weer de 3km lange weg naar beneden te pakken om bij de auto te komen.

Deze beslissing bleek de juiste toen de regen met bakken uit de hemel kwam en even later er een weeralarm op m’n telefoon binnenkwam. Maar toen zaten we gelukkig net in de auto, terug naar het hotel.

Misschien dat we morgenochtend nog een laatste poging gaan wagen, voordat we Moab verlaten en doorrijden naar het plaatsje Mexican Hat.