Fort Myers Beach

Maandag

Zoals je mogelijk zult merken, doe ik niet braaf dagelijks updates typen. Daar is het ook niet de vakantie voor.

De dag begint een beetje grauw. We hebben een prachtig uitzicht over het strand vanaf ons dakterras en omdat we allebei weer vroeg wakker zijn, hebben we het strand zo goed als voor ons zelf. De zon is net opgekomen en slechts een handje vol strandjutters is zichtbaar. Gelukkig is de verkoudheid niet verder doorgezet.

Gisteren de hele dag zowat in de file gestaan, dus willen we vandaag even helemaal niks: een stranddag. Het duurt alleen wel even voordat de zon zich een weg weet te banen door de sluierbewolking en er staat een verfrissend briesje.

We moeten nog wel wat inkopen doen, dus rijden we Fort Myers Beach uit, opzoek naar een Publix supermarkt. Als we wegrijden, valt ons gelijk de file naar het strand op. Er zijn verderop wegwerkzaamheden, en Fort Myers Beach heeft maar 1 doorlopende straat, geen uitwijkmogelijkheden dus. Op de terugweg staan we dan ook muur en muur vast, maar dan blijkt dat in deze file, die we op de heenweg zagen, een ongeluk gebeurd is, precies op het hoogste punt van de brug. Iemand is, dat kan haast niet anders, met een grote snelheid vol op een voorganger geklapt. Van de achterkant van de aangereden auto is niets meer over, en kon je de ingedeukte reiskoffers zien liggen.

Eenmaal terug verlaten we op onze blote voeten het appartement en maken een korte strandwandeling en al snel voelen we de zon in onze rug branden. Het begint ook langzaam aan drukker te worden, er wordt namelijk een mooie stranddag beloofd volgens de voorspellingen. Dit valt echter een beetje tegen, als je tenminste een stranddag associeert met vol blauwe luchten en heel veel zonneschijn. De wolken blijven graag lang hangen, al is de temperatuur prima: 26 graden.

Heel even lopen we de zee in, Jolanda vindt het water toch iets te koud en nadat ze iets onder haar voeten weg voelde schieten (een vis?), rent ze met een harde gil het water uit. Klaar ermee!

Aan het einde van de middag verdwijnen toch nog de wolken grotendeels, waardoor we vanaf ons terras kunnen genieten van een prachtige zonsondergang.

‘s Avonds eten ik vis (Mahi Mahi met rijst) en Jolanda kiest zowaar vrijwillig voor de fajita’s, en dan zijn we niet eens in een Mexicaans restaurant.

Dinsdag

Gisteravond hadden we bedacht te gaan kayakken, lekker dichtbij. Het is op het oog ook perfect weer ervoor. Het is nu wel strakblauw en de zon heeft er zin in, voor je er erg in hebt loopt het kwik op naar de 30 graden. De wind is echter ook behoorlijk aangewakkerd en als we bij ons beoogde verhuurbedrijfje staan en de golven op het water zien, haken we toch af. Een stuk zuidelijker, in Lovers State Park, kun je ook kayakken. Het lijkt er op de website op dat je daar gelijk begint in de mangrove, dus hopelijk wordt de wind daar ook gelijk gebroken. Kayakken tussen de Manatees (zeekoeien), dolfijnen en alligators, wordt ons beloofd.

We rijden daar naartoe, maar vanwege de file door de wegwerkzaamheden, zijn er daar pas tegen half 1 in de middag. Onze bedoeling was eigenlijk om om half 10 te beginnen, voor het warmste punt van de dag.

We huren een tandemkayak, krijgen de peddels en zwemvesten mee (“die hoef je niet te dragen hoor, maar je moet ze wel mee

hebben,” aldus de vrouw achter de balie) en moeten een klein stukje lopen naar de aanlegplaats.

Het kayakken gaat ons prima af, veel beter dan die klote kano’s die je ook had kunnen huren. Op verschillende cruises hebben we al eens eerder gekayakt en dan pak je snel de draad weer op. Ook hebben we één keer in een kano gezeten, dat was tijdens onze huwelijksreis, maar dat ging zo beroerd dat het bijna ons huwelijk heeft gekost. Nooit meer dus.

Het is lekker rustig op het water, slechts een paar stelletjes of families hadden hetzelfde idee als wij. Na 5 minuten zien we een enorme zeekoe drijven. We laten ons stilvallen om er naar te kijken, maar voordat we überhaupt de mogelijkheid krijgen om hem op de foto te zetten, komt er een koppeltje met een enorme vaart aan peddelen, met totaal geen oog voor wat er om hen heen gebeurt. Na verschillende waarschuwingen van omstanders dat ze vol op ramkoers liggen met een zeekoe, proberen ze het onheil nog te vermijden, maar het is al te laat: de zeekoe voelt de kayaks aankomen en neemt een grote duik om geheel onderwater te verdwijnen. Niet veel later probeert hij toch nog een keer bovenwater te komen, maar kiest dan heel ongelukkig een plek vlak naast ons, waar een andere kayaker stil ligt en kopt tegen de bodem van die kayak aan. Daarna was hij er klaar mee en verdween uit het zicht.

Het is het heetste punt van de dag en dat is doorgaans niet het beste moment voor wild-life. We komen onderweg nog wel een kleine alligator tegen, die vlak aan de kant van het water ligt. Op een gegeven moment krijgt hij ons in de gaten en begint hij ons te volgen met zijn hoofd. Nou houden alligators niet van mensenvlees en vallen ze mensen alleen aan als ze in het nauw gedreven worden, maar dit was het moment om weer even door te peddelen.

Na 2,5 uur hebben we de volledige route van 8km afgelegd en zijn de ongetrainde armpjes een beetje moe geworden, dus besluiten we, enigszins teleurgesteld vanwege het gebrek aan dolfijnen, het water weer te verlaten en terug te rijden naar “huis”.

Vier jaar geleden waren we ook al eens in Fort Myers Beach en hebben toen in een tentje ongelooflijk lekkere Rockafeller Oesters en vis gegeten. Maar hoe we ook zoeken, we kunnen maar niet vinden waar dit was. Dan denken we het op internet te hebben gevonden: de Smokin’ Oyster Bar (SOB), het kan bijna niet anders, maar als we bij het restaurant aankomen, lijkt dat totaal niet op wat ik in mijn herinnering had, maar hier hebben ze wel precies waar ik trek in heb, dus besluiten hier toch naar binnen te gaan en hier krijgen we geen spijt van. De oesters zijn verrukkelijk en de “grouper met spicy crab meat”, zo mogelijk nog lekkerder! Helemaal gelukkig en voldaan lopen we terug en duiken niet veel later ons mandje in. Morgen vroeg op, want er moeten weer terugrijden naar Fort Lauderdale, waar we het vliegtuig naar New York zullen pakken.