New York – New York

Woensdag

Vandaag vertrekken we voor 3 dagen naar New York, Manhattan: het Rotterdam aan de Hudson, en we willen ons niet verslapen. Het is minstens twee en een half uur rijden, en aangezien we al wat file-leed hebben gezien, staan onze wekkers op 06:30u.

Dit blijkt echter overbodig, omdat vanaf 05:30u de eerste vuilniswagen door de straat komt denderen. Niet veel later komen vrachtwagen nummer 2, de glas/recyclewagen en de plaatselijke olieboer met veel geweld voorbij rijden. Niet even 10 seconden, maar lekker langzaam. Ik ben dan ook klaarwakker en het is een uur of 6 als ik de oven maar alvast aanzet om de broodjes af te bakken en zet een twee koppen thee (de koffie is op!).

Uiteindelijk blijkt het extra uurtje wel lekker te zijn, zodat we in alle rust het huis kunnen opruimen, om het netjes achter te laten en rijden we stipt om 07:30u weg en halen bij een Dunkin’ Donut 2 bakken koffie en 2 donuts (tja, je bent er toch).

Ik heb nog een kwart tank benzine en ik durf niet met zekerheid te zeggen dat we dat halen, dus gooi ik voordat we de “grote oversteek” van west naar oost Florida maken, de tank vol. Wel moeten we dan nog, voordat we bij het vliegveld zijn, de auto weer aftanken, maar ik durf te beweren dat dat geen probleem zal zijn. Doorgaans zitten er tal van benzinepompen in de buurt van autoverhuurbedrijven. Zo niet bij Fort Lauderdale, althans, vele kilometers voor het vliegveld en na de afrit is er niet één te vinden. Met een driekwart tank vol, leveren we de auto in, waarschijnlijk 3 gallons verbruikt. Als ik de rekening per e-mail krijg toegestuurd, betaal ik 40 dollar voor die 3 gallons. Ouch… Bij de pomp was ik daar maximaal 7,50 voor kwijt geweest. Dom van ons… hadden we kunnen weten.

Wat wel fijn is, is dat we de auto zonder enig tussenkomst van een “mannetje” of balie, met sleutels er in, kunnen neerzetten, weglopen en dat we zo de vertrekterminal van United Airlines inlopen. Koffers afgeven en door security, is zo gepiept en dus zitten we netjes 45 minuten voor vertrek aan een bar, vlak naast de gate.

Het valt me op dat daar een relatief jonge dame zit en een groot glas witte wijn bestelt. Dat op zich is niet zo opvallend, het mag dan inderdaad tegen twaalven zijn, maar ook ik zit nu aan een biertje, maar deze dame neemt 4 grote slokken, vraagt om een koffiebekertje, gooit de rest van het glas in het bekertje en gaat daarmee het vliegtuig in. In de rij voor het boarden, had ze al een grote mond, maar als we uiteindelijk aangekomen zijn op Newark, New Jersey, blijkt ze 3 rijen achter ons te hebben gezeten en begint bij het uitstappen iedereen voor haar op te jagen, met niet zulk vriendelijke woorden. Jersey shore people… bleh!

We nemen een bus naar Manhattan en halen de sleutels van “ons” appartement op bij een Deli niet veel verder. Het is alleen wel even 4 verdiepingen met de trap omhoog en dat met twee koffers van 20 kilo. Een lekkere work-out dus. Het is inmiddels al donker en na even te zijn bijgekomen, lopen we een stuk door de stad, om bij een BBQ restaurant te eten. Een 1 persoonsmaaltijd blijkt voor ons meer en meer dan voldoende voor ons allebei.

Donderdag

New York vinden we een prachtige stad, gewoon om lekker doorheen te lopen en daarom nemen we na het ontbijt de metro naar het noorden van Central Park en lopen vanaf daar rustig naar beneden. Het is prachtig weer, een graadje of 10, zonnetje en weinig wind. Drie jaar geleden toen we hier liepen, lag hier al sneeuw en vroor het een paar graden. Nu zitten de bomen nog in blad, met mooie rode en oranje kleuren.

Halverwege stoppen we om een kop chocolademelk te drinken en lopen weer langzaam verder. Als we het park, aan de zuidkant, bijna uitlopen, loopt het tegen 14:30u. Drie jaar geleden stonden we bovenaan het Empire State Building, dit jaar wil ik het mooiste overzicht, aan de top van het Rockefeller Center: Top of the Rock. Niet bepaald de mooiste wolkenkrabber van New York, maar dat maakt niet zo veel uit als je vanaf de 74ste verdieping een 360 graden uitzicht over heel Manahattan hebt. De zon gaat onder om half 5, en om half 4 staan we op de beste plek voor dit schouwspel. Langzaamaan begint het behoorlijk af te koelen, maar gelukkig waait het niet zo hard. Drie jaar terug mochten we niet op de (nog veel hogere) bovenste verdieping van het Empire State, vanwege de harde wind. Nu is de wind heel mild en vriendelijk.

We besluiten dan ook om dit plekje niet meer af te staan en genieten tot ruim na zonsondergang van het uitzicht en de geluiden die onder ons uit de stad naar boven komen drijven. Een goede keuze, want rond zonsondergang staat het 3 rijen dik op het dak! Langzaam begint de schemer in te treden, en hoe donkerder het wordt, hoe meer de lichten van de stad duidelijker worden. Het Empire State Building heeft inmiddels ook de lampen op de bovenste verdiepingen aan en het uitzicht wordt met de minuut indrukwekkender.

Op een gegeven moment zijn we dermate afgekoeld, dat we allebei toe zijn aan warmte en in een pub komen we even op temperatuur en sluiten we de avond af bij een Indiaas restaurant, in de East Village.

Vrijdag

Ons appartement zit tussen de 17 en 18de straat, op 8th Avenue. Het is een redelijk oud complex, met oude stoomradiatoren. Die lijken van buiten op de voor ons zo bekende radiatoren, maar dit is geen gesloten systeem. De radiatoren worden verwarmd met stoom en als de druk zich opbouwt, wordt uiteindelijk de stoom via een ventiel naar buiten gelaten. Dit maakt een behoorlijk kabaal en al helemaal als om half 6 ‘s ochtends de verwarming aangaat. Helaas wordt dit voor het hele pand centraal geregeld, er is dus geen thermostaat die je laag kan draaien.

Gisteren hebben we dus ten noorden van ons huisje gezeten, vandaag willen we naar het zuiden. Met een broodje van de Deli om de hoek, lopen we naar Washington Square park en nuttigen hier ons ontbijt, lekker in het zonnetje, en kijkend naar “Larry the Bird Man”. Een man die op een of andere manier de duiven van dit park volledig onder controle lijkt te hebben. Ze zitten met velen op hem, knuffelen met hem en zo nu en dan vliegen ze opeens allemaal weg. Maar als Larry roept, komen ze weer allemaal terug bij hem. Het zijn er ook niet 4 of 5, maar vele tientallen.

Vanaf hier lopen we via Broadway door naar Battery Park. Onderweg lopen we, net als 3 jaar geleden, langs het One World Trade Center en staan even stil bij het 9/11 monument. Inmiddels is hier veel bijgebouwd en veranderd. Een compleet ondergronds winkelcentrum is hier nu geopend, waar het 3 jaar terug nog een bouwput was. Het nieuwe WTC en het 9/11 monument waren toen wel al net af, maar alles hieromheen stond toen nog letterlijk in de stijgers.

Op “Pier A”, drinken we een drankje, met uitzicht op Liberty en Ellis Island, om vervolgens de metro naar Brooklyn te nemen en over de Brooklyn Bridge terug naar Manhattan te lopen.

Na weer een kleine pauze, lopen we via China Town en Little Italy, inmiddels in het donker terug. Ik vind het mooi om te zien hoe je van de ene op de andere straat, je geen idee meer hebt wat er in een winkel of marktkraam verkocht wordt. Niet alleen herken ik de (verse?) producten niet, maar als er al op een bordje toelichting bij staat, is dat uitsluitend in het Chinees. Het lijkt mij spannend om een restaurantje in te gaan, iets aan te wijzen op de menukaart en te kijken wat er dan komt, maar is misschien voor Jolanda en onze kleine gast, niet heel verstandig, dus slaan we dit maar over.

In plaats van dat, eindigen we in een burgerbar recht onder ons appartement en eten daar een van de beste hamburgers in tijden. We mogen morgen gelukkig wat langer in ons huisje blijven, waardoor we niet of 4 uur van te voren op de luchthaven zijn, of de hele tijd met veel te zware koffers door de stad moeten zeulen… Morgen weer terug naar het warme Florida.